ак

I. 1. Кар, сөт һәм акбур төсенә якын ачык төс 2. Чиста, керсез. күч. Эчкерсез, саф, гөнаһсыз 3. Чал ак сакаллы карт 4. Гражданнар сугышында большевикларга каршы булган ак офицер и. АКЛАР – Контрреволюционерлар, акгвардиячеләр, большевизм дошманнары 5. күч. Ягымлы, җылы ак сүз белән, ачык йөз белән 6. и. АКЛАР – Шашка, шахматның ак яки ачык төстәге фигуралары. АК АЛТЫН – 1) Агалтын 2) күч. Су энергиясе 3) күч. Мамык. АК АРАКЫ – Су төсендәге, көчле исерткеч эчемлек. АК БАЛЧЫК – 1) Чынаяк ясый торган балчык; Каолин 2) Известь. АК БАШ – Күкебаш, баллы ботка. АК КЕЛӘТ – Җәй көне торыр өчен эшләнгән, тәрәзәле келәт. АК КУЛ, АК НӘСЕЛ – Аксөяк. АК МАЙ – Сөт өстен туглап ясала торган май, атланмай. АК МУНЧА – Морҗалы мунча. АК ПАТША – иск. Россиядә Көнчыгыш халыклары телендә: рус патшасы. АК ТАЛ – Песиле тал. АК ТАҢ – Иртә, таңның яктырган вакыты, көн алды. АК ТЕЛӘК – Изге теләк АК ТӘНЛЕ – Ак раса кешеләре, "европалы" мәгън. АК ТӨН – Төньяк поляр түгәрәктә кояш нурлары тәүлек буе югалмый торган көннәрдәге якты төн. АК ЧӘЧӘК – Ромашка. АК ЭШ – Физик энергияне һәм өс пычратуны таләп итми торган чиста эш. АК ЮЛ – Кая да булса киткәндә яки эш башлаганда уңыш теләп әйтелә торган сүз. АК ӨЙ (ЯК, БҮЛМӘ) – Җыештырылып, юылып тотыла торган өй (як, бүлмә, зал) , кунак өе (татар авылларында гадәттә кара-каршы ике өйнең берсе шундый булган). II. АК – и. 1. Күзнең нәр. б. б. зарарлануыннан яки авырудан соң мөгез катлавында була торган аксыл тап 2. күч. гади. Ак аракы 3. күч. Сөт һәм сөт продуктлары сыер булса, балалар акка туяр